Zastosowanie
Nowe i remontowane budynki, projekty krajobrazowe i infrastrukturalne.
Struktura
Living Building Challenge składa się z siedmiu kategorii parametrów eksploatacyjnych. Te z kolei są podzielone na 20 imperatywów, z których każdy koncentruje się na określonej sferze wpływów. W przypadku nowych budynków wymaganych jest wszystkie 20 imperatywów, 16 w przypadku renowacji i 17 w przypadku projektów krajobrazowych i infrastrukturalnych.
W Living Building Challenge obowiązują dwie podstawowe zasady: po pierwsze, wszystkie imperatywy są obowiązkowe. Po drugie, certyfikacja Living Building Challenge opiera się na rzeczywistych, a nie oczekiwanych wynikach. Dlatego projekty muszą być eksploatowane przez co najmniej rok przed przeprowadzeniem oceny w celu weryfikacji zgodności.
Podejście projektowe
Jakość powietrza i wentylacja w pomieszczeniach
Zgodnie z Living Building Challenge wymaga się, aby wszystkie regularnie użytkowane miejsca miały otwieralne okna, które wpuszczają światło dzienne oraz świeże powietrze. Ponadto budynki zgodne z programem Living Buildings muszą osiągnąć współczynniki wentylacji zgodne ze standardem ASHRAE 62. W pomieszczeniach wewnętrznych można instalować wyłącznie materiały i produkty, które zostały przetestowane pod kątem emisji LZO.
„Czerwona lista” zakazuje m.in. stosowania materiałów budowlanych zawierających bisfenol A (BPA), kadm, chloropren, formaldehydy, halogenowane środki zmniejszające palność, ftalany i PVC. Kuchnie, łazienki i pomieszczenia gospodarcze mają być wyposażone w specjalne systemy wyciągowe.
Światło dzienne
W ramach programu Living Building Challenge do światła dziennego podchodzi się jakościowo, a nie ilościowo. Odbywa się to poprzez wymóg funkcjonalnych okien i imperatyw „środowiska biofilnego”, czyli przyrwacania natury do otoczenia człowieka. W ramach tego ostatniego wymaga od zespołów projektowych stworzenia ram biofilnych i planu projektu, który obejmuje włączenie cech środowiskowych, naturalnego światła i naturalnych kształtów.
Estetyka i kontakt z naturą
Piękno i związek ze środowiskiem naturalnym to kluczowe kwestie programu Living Building Challenge. Plan środowiska biofilnego musi między innymi gwarantować, że budynek zapewnia wystarczającą i częstą interakcję człowieka z naturą, zarówno w przestrzeni wewnętrznej, jak i zewnętrznej.
Zgodnie z imperatywem „Piękno i duch” zespoły projektowe powinny „w sposób znaczący integrować sztukę publiczną i zawierać elementy projektowe przeznaczone wyłącznie dla ludzkiej przyjemności i celebrowania kultury”.
Eksploatacja i ocena budynku
Projekty muszą być eksploatowane przez co najmniej dwanaście kolejnych miesięcy przed certyfikacją. 12 z 20 imperatywów można zweryfikować po zakończeniu budowy w ramach audytu wstępnego. Pozostałe osiem imperatywów, które obejmują Zdrowie i szczęście, wydajność jest weryfikowana po pierwszym roku eksploatacji i na podstawie danych ilościowych.
Zarówno przed przystąpieniem do użytkowania, jak i dziewięć miesięcy po, badana jest jakość powietrza w pomieszczeniach pod kątem cząstek stałych, LZO, formaldehydu i innych powszechnie występujących zanieczyszczeń. Stale monitorowane są również podstawowe parametry komfortu, takie jak temperatura, wilgotność i stężenie CO₂. Palenie jest zabronione we wszystkich budynkach zgodnych z programem Living Buildings, a kierownictwo budynku musi ustanowić procedury czyszczenia, w ramach których stosowane są środki czyszczące zgodne z etykietą EPA Design for the Environment.
Monitorowanie podczas użytkowania rozciąga się nawet na kategorię „Piękno i inspiracja”: w pierwszym roku użytkowania przeprowadza się ankietę u co najmniej 10% użytkowników budynku, aby ocenić, czy projekt spełnia wymagania projektantów pod względem wyglądu.